Çok uzakta, çok-çok uzakta…
Bir yar var.
Gönül pınarı, şırıl-şırıl akar!
Volkan gibi kaynar.
Akıl fikir mengenede,
Kaş-göz ferinde;
Dil nâçâr akar...
Yar’e figanı yakar!
Lütfüne ermek için kanar,
Oluk-oluk yanar…
Dağlanır koruyla ağlar!
Elvan-elvan şivanda çağlar...
Rifat KAYA
Kayıt Tarihi : 12.5.2009 11:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
X
![Rifat Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/12/vuslat-uryan.jpg)
kutluyorum.
namık cem
Ama çok ötelerden bile böylesi duyumsanıyorsa!
Şırıl şırıl aktığı ,volkan gibi kaynadığı,yare figan yaktığı,lütfa ermek için kanadığı,elvan elvan çağladığı....algılanıyorsa...
Bu sevi,bu sevmeler,bu özlemler sıradan olamaz.
Güzeldi;çok güzeldi.
Serbestte derin soluğun ikilemelerle bindirilmesi şiire başka bir letafet vermiş.
Özen/emeği kutluyorum.
Sayfasında kalmaktan kıvanç duyduğum Dost KAYA'ya sevgi ve selamlarımı gönderiyorum.
TÜM YORUMLAR (2)