Ne çok isterdim, “seviyorum seni” demeyi,
Gel gör ki yenemedim, bu korkak yüreğimi.
Dağlar, taşlar anladı da bu benim kör sevgimi,
Bir sen mi duyamadın, içimdeki çığlıkların kısık sesini?
Hayatı seviyordum, seni bahşettiği için bana,
Ve sevmiştim seni, hayatı anlamlaştırdın bu cana.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta