Ne çok isterdim, “seviyorum seni” demeyi,
Gel gör ki yenemedim, bu korkak yüreğimi.
Dağlar, taşlar anladı da bu benim kör sevgimi,
Bir sen mi duyamadın, içimdeki çığlıkların kısık sesini?
Hayatı seviyordum, seni bahşettiği için bana,
Ve sevmiştim seni, hayatı anlamlaştırdın bu cana.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta