Vuslat Örtüyor Üstümü

Vuslat Örtüyor Üstümü

Mum ışığındaki gibi sönüyor alevin
Yüreğime hasretin düşüyor
Pencereme yağmurlarını indiriyor gökyüzü
Yüreğimi üşütüyor sen gibi bebeğim

Özleminin penceresinden seyrediyorum
Rüzgar perdeleri savuruyor içeri
Kokunu duyar gibiyim ısınıyor odam
Kolların dolanıyor boynuma bebeğim

Zifiri karanlık kirpiklerime düşüyor
Aralığın son demini yaşıyorum
Vuslat örtüyor üstümü sensizliğe
Ağlıyor gözlerim hadi bir umut bebeğim

Mezar taşım dikiliyor baş ucuma
Kapatıyorlar üstümü gelme artık sakın
Ölümüme güleceksin biliyorum
Sensiz bir kış daha geçecek bebeğim

Saadet Kılıçaslan
Kayıt Tarihi : 17.12.2013 16:00:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


MURAT AYHAN SEN İÇİMDE BİR VOLKAN PATLAMAYA HAZIR SON NEFESİMİ VERİNCE ÇOK GEÇ OLACAK İNAN BANA

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (11)

Saadet Kılıçaslan