Arala perdeyi, yollarıma bak,
Sevdanın şamdanlarını yak!
Gün çekilince şehrin üzerinden,
Denizler, dağlar aşacağım.
Biriktirdiğim özlem şiirleriyle,
Beni çağıran düşlerine koşacağım.
Yıllara meydan okuyup solmayan,
Yediveren bir gül gibisin.
Biraz acı, fakat doyumu olmayan,
Odun ateşindeki kahve-kül gibisin.
Zaman her şeyi eskitir,
Sana olan sevgimi asla!
Yorgun başımı göğsüne yasla.
Hasretinle ak düşmüş saçlarımı,
Karanfil kokulu ellerinle okşa!
Nazenin teninde can bulayım;
Sığınacak limanım yok başka.
Lal olsun hüzün, hep gülsün yüzün,
Gece üstümüze yorgan gibi insin,
Isırgan bakışlarında sızılarım dinsin!
Gözlerin en güzel mehtap,
Ölgün lambalar kahrından sönsün.
Sarıl sımsıkı, sensizlik sıtmalarıyla
Akdeniz’in sıcağında hep titredim.
Alev kollarında çözülsün buzlarım!
Nisan yağmuru vururken cama,
Saatler dursun, aşk kudursun,
Bahara dönsün ayazlarım!
Kapını aç, yollarıma bak,
Vuslat mumlarından ikisini yak!
16/04/2012
Muhittin AlacaKayıt Tarihi : 16.4.2012 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kapını aç, yollarıma bak, Vuslat mumlarından ikisini yak!
Tamamı ile dolu bir yürek sesi eseri.
Üstadı tebrik ediyorum; tam puanımla.Antolojim.
Yediveren bir gül gibisin.
Biraz acı, fakat doyumu olmayan,
Odun ateşindeki kahve-kül gibisin.
Güzel bir çalışma olmuş Muhittin Bey.Yüreğine sağlık.Saygı ve selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (7)