İçimdeki yangın sönecek diye
Yazdım durdum vuslat mektuplarını
Bir gün felek bana gülecek diye
Yazdım durdum vuslat mektuplarını
Bir ümit içimde gelecek diyor
Bu hasret E kim de bitecek diyor
Bütün dertlerini silecek diyor
Yazdım durdum vuslat mektuplarını
Gönlüm viranhane güller açmıyor
Güller açsa n olur bülbül uçmuyor
Gözlerim kurudu seller saçmıyor
Kanla yazdım vuslat mektuplarını
Gece uyku vermez gündüz keşmekeş
Istırab bedava,hüzünler beleş
Bir daha dünyama doğmadı güneş
Yandı sandım vuslat mektuplarını
Gözlerinde gurur vardı aşikar
Doladı gönlüme gitti zülfü yar
Şu dünyada o ndan başka kimim var
O na saldım vuslat mektuplarını
Ne defter ne kağıt kalem kalmadı
Bir gitti o gidiş haber salmadı
Bekledim yıllarca kapım çalmadı
Ona saldım hasret mektuplarını
Gidecek bu mektup dostun eline
Okuyup koyacak göğüs cebine
Hem boyuna yazdım hem de enine
Yazdım durdum vuslat mektuplarını
Velhasıl bu sevda sürsün bir ömür
İster sev,istersen aşkımı sömür
Kalemler bitse de parmağım kömür
Yazdım durdum vuslat mektuplarını
Aldandım gördüğüm düşe rüyaya
Ben mecnun değilim sen ise Leyla
Reva mı bu hasret bana ey MEVLA
Sana sundum VUSLAT mektuplarını
Kayıt Tarihi : 22.8.2006 10:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!