Vuslat Mahşerde Şiiri - Fatih Pınarbaşı

Olamam yanında amma velakin
Yüreğinde beni sakla diyorsun
Unutamam korkma niye bu telkin
Unutma evimi yokla diyorsun

Sokağına geldim dolandım durdum
Gördüğüm herkesten hep seni sordum
Boş eve mi geldim kapına vurdum
Yoksam da kapıyı tıkla diyorsun

Bekliyorum ama kapın açılmaz
Gel deyip de sonra geri kaçılmaz
Verilen sözlerden böyle geçilmez
Kandırmam ben seni aşkla diyorsun

Umudunu kesme görmedim diye
Kendine de kızma duymadım diye
Sineme sarıp da doymadım diye
Hasretini büyüt çokla diyorsun

Bir rüzgar esince inceden İnce
Selamın sanırım böyle kendimce
Sen diye koklarım gülü görünce
Benim gibi sen de kokla diyorsun

Biz seninle kıydık Gönül nikahı
Şahit bildik şahit yüce ilahi
Varsa sevdamızın zerre günahı
Getir de omzuma yükle diyorsun

Ayrılık acısı ağır ve derin
Hasretin özlem'in gam’ın kederin
Dünyanın hayatın kötü kaderin
Olmuşuz elinde kukla diyorsun

Sırtına alınca bu ağır yükü
Gözlerinde zerre görmedim korku
Bilirim ALLAH'tan korkarsın çünkü
Huzura varamam hakla diyorsun

Tevekkül edelim en önce başta
Eskitemez yıllar yaş aynı yaşta
Kavuşuruz elbet hayalde düşte
Gerçekten birazcık farkla diyorsun

Sanma ki güçlüyüm dağım denizim
Hangi yöne dönsem hep sana yüzüm
Sensiz yaralıyım sensiz yalnızım
Bağrımda saplı bir okla diyorsun

Seni sensiz yaşam acı da olsa
Katlanırım elbet imtihan buysa
Sonunda seninle kavuşmak varsa
Çekerim bu derdi zevkle diyorsun

Kavuşturur Rabbim Hasret çekeni
Ağlayıp da kanlı yaşlar dökeni
Korkutmaz vuslatın taşı dikeni
Yürürüm bu yolu şevkle diyorsun

Kapanır mı bilmem bizde yaralar
Çaresiz kalıyor bize çareler
Zifiri karanlık sensiz buralar
Kapkara kötü bir renkle diyorsun

Bu kadar severken kim kıyar aşka
Ölüm gibi İnan ayrılık başka
Tarifi olsa da anlatsam keşke
Sığmıyor izana akla diyorsun

Neler çektim neler sana diyemem
Çıldırırsın diye ben söyleyemem
İstiyorum ama sana gelemem
Vuslatı mahşerde bekle diyorsun