Ne mutlu yaşıyorduk sen ve ben ikimiz,
Ayrılık çaldı kapımı aşka hasret kaldık biz,
Aşkımızı tazelerdik güneşin her doğuşunda,
Şimdi sen orada mahzun ben vuslat koğuşunda.
Aklımdan çıkmıyor ıslak dudakların,içten gülüşlerin,
Yaşıyor ve seviyorsam, bil ki, bu senin güzel eserin,
'aynı kadınla iki kez
evlenerek hayatımı mahvettim'demiş
William Saroyan.
hayatlarımızı mahvedecek bir şeyler
her zaman vardır,
Devamını Oku
evlenerek hayatımı mahvettim'demiş
William Saroyan.
hayatlarımızı mahvedecek bir şeyler
her zaman vardır,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta