Vuslat kıyamete kalsın sevdiğim

Uçurumlar dağlar varken arada
Yüzlerimiz nasıl gülsün sevdiğim
Biz seninle eremeyiz murada
Vuslat kıyamete kalsın sevdiğim
*
Dilin oklarını bende sınadı
Saplandı kalbime her gün kanadı
Ne yapsam değişmez onun inadı
Bıraktım kinini alsın sevdiğim
*
İçin nefret dolu; ne bu vaziyet?
Öfke, sinir, kavga; bumu meziyet?
Bir araya gelsek..! başlar eziyet
Böyle yuva olmaz olsun sevdiğim
*
Yüreğim her derdin olmuş hancısı
Çöle döndü sinem bitmez sancısı
Yanan yerde gülün açmaz goncası
Ablan seni ordan yolsun sevdiğim
*
Benimle değişmez talihin bahtın
Yine viran olur yıkılır tahtın
Kursağında kalır umudun ahtın
Sana başka bir yar bulsun sevdiğim
*
09,03,2010 Antalya