Vuslat III Şiiri - Turgay Kadiroğlu

I.

kim yaptı düşlerimi sana daldıran sihri
yokluğun yüreğimi ıslatan baldıran zehri
sureti gölge gecedir, usumda andıran seni
ellerimin yandığı andır an
visali kandıran cumartesi...

II.

kar gibi nur yağsın istanbul a bu gece nur
sular kız kulesine değmeden aksın
martılar ilk defa balıkçılardan önce kalksın
yükü nur bulutlara candan selam olsun,
sağnak sağnak yağdıkça visal vaktine,
ızdıraplı hicran candan olsun...

yedi kapıda yetmiş efsun
bir merhaban yeter açılsın diye dili kilitlerin,
yedi tepede yeşerir her bahar
bir bakışın yeter açılsın diye gizemi sarı çiçeklerin...

III.

sokaklar sessiz, hınca hınç kaldırım dolu
sabah ayazında üşür şafağın saçakları,
bir kızıl çizgiye mahkum akşamın efkarı,
toprak sessiz, hınca hınç üşünmüş zaman dolu...

IV.

pazar sabahları Eyub Sultan'da saf saf dua tutan eller,
cübbe giymiş güvercinlerin kanatları yırtar sessizliği...

sen de gel,
bir Eyup Sultan sabahın(d) a gel,
güneş doğmadan, aşkın ateşi yanmadan,
istanbul uyanmadan,
cumartesi kırılmadan,
ben geldim neşesiyle gel...