Vuslat-ı Mücerred Şiiri - Eymen Erdem Akça

VUSLAT-I MÜCERRED
Mücerred hakikatler kalıplara döküldü
Hüsn-ü cemâli aşkın maâni darıldılar
Müteal buûdların çeperleri söküldü
En âdi çırpınışlar Yüceye sarıldılar

İki kavis yan yana geldi zamansız an’da
Mevcûdâtın duası melek sûreti giydi
Özleri aydınlatan o mukaddes mekânda
Hıçkırığı duyulan neydi ah bilmem neydi

Kurbiyyetle bu'diyyet iç içe yaşıyorlar
Sükûtun kollarında haykırışın gözyaşı
Adâvet ve muhabbet hak yükü taşıyorlar
Bir âlem ki esâsı zıddiyetler savaşı

Kırılır mana gibi prizmalarda ışık
Kolları yana düşen yeisin sonu yakın
Hakikatler, perişan yalanlarla bulaşık
Ölüm sancıları bu can veren iftirakın

Fırtınalar sükûnu müjdeler..iyi dinle!
Rahmetin ebeveyni zahmet ile sabırdır
Kâinatı yeşerten sevgin esirdir...inle!
Bir mazlûmun duası Arş'tan bile ağırdır

Ağlıyorken esâret gülleri bahçelerde
Dağlanır âsumânın gözyaşı köleleri
Titrenerek okunan isyandır hecelerde
Biter mi mânâların asırlık çileleri

Hakîkatü'l-Hakàik! Nusretini yar eyle
Sübûtu arzulayan mümkinâta imdâd et
Ebediyyet yurdunu bizlere diyar eyle
Bir daha bir kez daha vuslatını vaad et