Vuslat-ı hüzün Şiiri - Sevda Doğan Karakaş

Oysa rüyalar görürdüm senli;
ve sen çok seviyordun beni,
Sen evet şehrimin bilinmeyeni
Bir avuç düşle çaldığım gönül kapını
Ardıma bakmadan çarpıp yüzüne
Gidiyorum,
Gidiyorum,

Gönül kapısıdır ki o en zor kapı
bilirim yoktur rizasız kilidi
Sandık dolusu var idi derdi
Derdine dert eklememek için
Solmasın gül yüzü,gül bağrı
Gidiyorum,
Gidiyorum,

Evvelce vakit gördüğüm düştü deyip
Kalbime konan yaralı bir kuştu deyip
Sinedeki sancıya birden uçtu deyip
Onu sevmek bana azılı suçtu deyip
Elinden, gözünden, yüreğinden
Gidiyorum,
Gidiyorum,

Bilmem kaçıncı satır yazılır
Adına yazılmış kitap okunur
Uğruna ne kanlı yaşlar dökülür
Gün sabaha doğmadan çıkılır
Hayalden gerçeğe yol alınır
Gidiyorum,
Gidiyorum,

Şair bilirlerdi deli gönlüm hasta
Sevda türküsü ki bu dil yasta
Kara yazma sevdamı gözü yaşta
Sanma yüregim is'te ve pas 'ta
Sözleri susturup şiirleri küstürüp
Gidiyorum,
Gidiyorum,