Uzanıp düşlerden çeksen hüznümü,
Seherde güneşin doğması gibi..
Sıcak nefesine sürsem yüzümü,
Şefkâtin zulmeti boğması gibi…
Kupkuru bu sükût, netameli sır!
Gelmedin bir asır, sustun bir asır..
Bil ki sağlığında ümidim vardır,
Yağmurun çöllere yağması gibi…
Hicrinden yeise kapılmışım ben,
Gönlüm yıkık dökük, senin kulüben.
Hayat yeşerecek, gelsen aniden;
Tanenin toprağı yarması gibi…
Yetişmez mi artık bunca eziyet?
Sabır, sana tuzak, bana meziyet!
Bir yüzüne baksam biter acziyet;
Vuslatın hasreti sarması gibi…
Kayıt Tarihi : 13.2.2017 00:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil İbrahim Alboğa](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/13/vuslat-gibi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!