Vuslat Gecesi (Kadir Gecesi)

Niye uyanmadın uyudun gönül,
Belki bu geceydi vuslat gecesi,
Niçin feryat figandaydı ya bülbül
Belki bu geceydi vuslat gecesi.

Muhabbetin bahçesinde bitmedin,
El erişti sen ham kaldın yetmedin,
Günahın mı yok ki tövbe etmedin,
Belki bu geceydi vuslat gecesi.

Dereler “Hu” çekip seller inledi,
Dağlar, taşlar uğuldaşıp çınladı,
Arşı âlâ yer yüzünü dinledi,
Belki bu geceydi vuslat gecesi.

Gece gündüz gaflet eyle gafil yat,
Nasıl isteyicin şeften şefaat,
Gözde değil gönül sende kabahat,
Belki bu geceydi vuslat gecesi.

Bu gece kavuştu Mecnun, Leylâ’ya,
Bu gece erişti Yunus Mevlâ’ya,
Seyrettim karıştı damla derya ya,
Belki bu geceydi vuslat gecesi.

Bugün bu gün, yarın,yarın her sene,
Hizmet ettik biz bu nefsin keyfine,
Feymânî, fırsatı kaçırdık yine,
Belki bu geceydi vuslat gecesi.
Bu gecedir gecelerin yücesi