Aralığın ayazında, tramvay durağında
Gözleri buğulandı, ağladı kadın
Kavuşmak bir lahza, ayrılık sadağında,
Hıçkırdı uzağa dalarak kadın.
Baktı, yelkovan akrebe varmakta.
Soğuk engerek yüreğini delmekte.
Engereği boğmak için sımsıkı sarıldı,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta