Vuslat Döngüsü Şiiri - Kemal Bölükbaşı

Kemal Bölükbaşı
534

ŞİİR


31

TAKİPÇİ

Vuslat Döngüsü

Seviyorum...
Çok seviyorum.
Gitme..! dedi
Adeta yalvaran gözlerle...
Bir kez daha bakabildi.
Hüzün çökmüştü
İkisinin de renkleri solmuştu
Ama ayrılmalıydılar
Mecburdular
Biri kalması gerektiği yerde
Diğeri gitmesi gerektiği yere

Son demleriydi vuslatın
Son ışıklar da çekilirken
Kollarını çekti ışık saçan, ısıtan
Yürekleri aydınlatan ruha güç veren
Her şeyiydi o, ama gidiyordu

Baktı Şehir...
Giderken ardından Güneşin
Karanlıklarda kalacaktı ve bekleyecekti
Güneş Şehrin üzerinden çekti kollarını
Bekleyenleri vardı gitmeliydi
Zaman örgüsü içerisinde yapması gerekeni yapıyor
Kendini bekleyen başka şehirleri kucaklıyordu

Şehir üzgündü bitkindi
Her şeyini yitirmiş,
Elinden oyuncağı alınmış
Çocuklar gibi mahzunlaştı
Tek tesellisi yeniden gelecek
Tekrar ışıklarıyla sıcacık halleriyle
Ruhunu gönlünü ısıtacaktı
Bu duygularla yumdu gözlerini Şehir
Seviyordu, çok seviyordu
Yumduğu gözlerini Güneşin geleceği yöne çevirerek bekledi
Vuslatın döngüsü ağır ağır dönerken
O da içindekileri dökmek için
Sabırsızlık ve heyecanla bekliyordu
Bin yıllardır beklediği gibi.

02.08.2016/Kahramanmaraş

Kemal Bölükbaşı
Kayıt Tarihi : 2.8.2016 22:38:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Kemal Bölükbaşı