Denizlere düştüğüm onuncu gün bugün.
Bir yanı var ömrümüzün
Ömür bencil
Daha dün doğmuşuz
Ve yarın bitecek sanki her şey.
Eğer istersen,
Bir sabah erkenden
Yalnız sana açarım içimi
İnan bana
Düşlerimde benim kadar yalnızdır.
Limana gel bir sabah
Ne insan tükenir ne gökyüzü burada
Soğuk bir kent sabahında
Üşümekte olsa tüm yaşadığımız
Isınırız, uyuruz ve ölmediysek
Gülümseriz burada
Ne var ki artık çok iyi anlıyorum
Ve şaşırmıyorum yalnızlığa
Hiç unutmadım çünkü sokakta insanların
Kaldırımları eskitip
Bana çıkmayan yollarını
Ki hepsi hiç değilse hayatlarında bir defa
Nasıl yaşanabilir gezinmeden
Gümüş bir tepside
Bunca kalabalığın
Ve yalnızlığın içinde
Oysa tanıyorum seni
Yorgunsun
Denizlere düştüğüm onuncu gün bugün
Yelkenime kavuştuğum
Maviliğe karıştığım onuncu gün
İnsan nesinden daha çok nefret ediyor
Bilemiyor.
Seni saklayacağım
Ve kimselere sezdirmeden
Yaşayacaksın.
Anlarsın ya,
Sırılsıklam yalnızım sana.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!