Vuslat Dedi Şiiri - Rıfat Araz

Yâ Rab kulum, geldim sana;
Aşk yazıldı bu fermâna! ..
Bir çilede yana yana;
‘Sabır’ dedi, oldu gönül! ..

Nasıl diner bu dert, bu gam?
Hüznüm artar her bir akşam! ..
Sekiz cennet, makam makam;
‘Umut’ dedi, doldu gönül! ..

Nefsim arza atmış ağı;
Sökülmez mi hırsın bağı? ..
Bu gurbetin, hasret çağı;
‘Biter’ dedi, daldı gönül! ..

Ten, aşk ile mâ’rifette;
Can neylesin hakikatte! ..
Bir ilahî adalette,
‘Hesap’ dedi, soldu gönül! ..

Hakk’tan aldı, halka verdi;
Nefsi, yerden yere serdi! ..
Şükür, gizli sırra erdi;
‘Hikmet’ dedi, bildi gönül! ..

Budur ömrün ayı, yılı;
Yüküm nerde, neyle dolu? ..
Tefekkürde bulup yolu;
‘Vuslât’ dedi, güldü gönül! ..