susamışa, tuzlu su vermek gibi, aşka yanmak
ateşin, ateşle harlanması, aşka yanmak
ayan, beyana vakıf olmadan,
sırrın gizde saklanması, aşka yanmak
firakın sonu kavuşmaksa,
en büyük vuslattır, aşka yanmak.
ve bazen, yanışın içinden doğar
tecellî eden bir candan ışık;
külün bağrında saklı kor gibi
sevda yeniden alev alır ,
aşka varmak olur en hakiki diriliş.
ve yanışın koynunda filizlenen o sırla…
gönül kendi sesini bulur,
suskun bir gül açar içinin en kuytusunda;
zaman, ateşin etrafında eğilir
ve her kıvılcım bir duaya dönüşür.
seven bilirmiş o vakit,
aşka varmanın ne büyük sükûnet olduğunu.
yanan bilir, aşkın ateşi rahmete çıkar.
Nejla Turan
Kayıt Tarihi : 24.11.2025 14:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!