vuslat-akrostis Şiiri - Metin Eser

VUSLAT (Akrostiş)

Vuslat düştü hayale, saat sabahın üçü,
Uyku haram gözüme, özlemişim bu göçü,
Susuzluğum ayyukta, bakışına muhtâcım,
Lâl-ı kelâm eyledim, sensin başımda tâcım.

Aşk hali şu dilime, yangınları sarıyor,
Tutunduğum dal gibi, gönlüm seni arıyor,
Ilık ılık esiyor, sevdanın rüzgârları,
Nice hasret sarmakta, pejmurde efkârları.

Târ-u mâr olmuş mâzim, istikbal kan ağlıyor,
Aşkın tüm zincirleri, beni sana bağlıyor,
Dökülse dudağından, birkaç tatlı kelime,
Işık olsan ufkuma, can olsan her hâlime.

Busen ile doyursan, sokulsan bedenime,
Aşkın cevelânını, iliştirsen tenime,
Leylâ ve Mecnûn bile, kıskanır inan bizi,
Dünya kıyâma durur, çözemezler bu gizi.

Ahh sinenin hasreti, damla damla yakıyor,
Nûrlu yüzünden bin nûr, içerime akıyor,
Tuttuğumda elini, tüm bedenim yanıyor,
Aşkın şu yüreğimde, için için kanıyor.

Tevekkül ettim Rabbe, teslim olmuşum sana,
Lâkin yüzün bir gülsün, bir bûse gönder bana,
Islak gözümde manâ, her dâim senden yana,
Dilde vuslatın adı, içsem ahh kana kana.

Islak gözümde manâ, her dâim senden yana,
Râzı isen benden yâr, hâdim olurum sana.

19.03.2010 / 03.30 / Frankfurt

Metin ESER