Vuslat'a beş kal 'a

Elim de bir kandil düşlerimi aradım,
Katran kadar kara geceye seslendim,
Ne bir umut,ne bir ışık.....
Düşlerim kaybolmamış sanki kaçıyordu,
Beden de hâl yok, göz de yaş yorgun,
Son bir gayretle sesleniyorum,
Gitmeee, tâkat yok,yüreksizim üstelik
Kaybolma! ! Yürek sızım bitme!
Benden yüz çevirme...
Şairliğim den arta kalan sözler dilim de
Ardımda yüzleşemedigim hayat
Önümde düşlerim...
Kandilin ışığı sızıyor akça yüzüme
Korkuyorum son demlerinde o da
Derken biri dokunuyor omzuma
İrkiliyorum hem nasıl titremek,
Şaşkınlık sarmış tenimi sararmışım
Göz kapaklarım aralanır ve bir damla yaş,
Rüya mıymış rabbim rüya mı gene?
Vuslat beş kal'a henüz kavuşmamışken
Rüya ha rüya! !