VUSLAT
Ya Rabbi! Bu ıpıssız çöllerden,
Kurtar düşürme sahraya beni.
Dikeni kalbe batan güllerden,
Bizarım, çekme dünyaya beni.
Beni yalnız sana meftun eyle,
Kaçarsam Sen’den düşeyim Veyl’e,
Aşkınla delirt de mecnun eyle,
Benzet ne olur Leyla’ya beni.
Sen’den gelen her şey bana hoştur,
Zatından başka ne varsa boştur,
Beni senin sevgin ile coştur,
Ve düşür karasevdaya beni.
Olamayız sana hakkıyla kul,
Methine yetmez aciz kaldı dil,
Sen Zatını bildiğin gibi bil,
Eriştir kutlu manaya beni.
Zatını övmekten acizim Rab,
Ahiretimi eyleme harab,
Ey benim de mayam olan turab,
Al da kavuştur Mevlaya beni.
Kayıt Tarihi : 20.12.2006 12:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
S.Arif Emre'nin şiirine naziredir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!