Vuslat Şiiri - Ömer Faruk Yüksel

Gayrı çekilmez oldu ardında deli hasret
Seni çalan sokaklar bilirler mi ahımı
Kefen biçmez sevdaya yüreğimdeki kudret
Elbet bir gün duyarsın bu büyük feryadımı
Gayrı çekilmez oldu ardında deli hasret

Çiçekler seni sorar bülbülün kanadına
Anlatamaz türküler bu yaban ağrısını
Yokluğun yazılmışsa ömrümün miadına
Anla artık güllerin amansız çağrısını
Çiçekler seni sorar bülbülün kanadına

Şimdi güneş semada katleder karanlığı
Bir ben acılarımla özlerim geceleri
İnkar etme seçtiğin yalancı sultanlığı
Yad ellerdeki tahtın ağlatır heceleri
Şimdi güneş semada katleder karanlığı

Çöle düşer martılar gözlerinin renginden
Aklımın firarına sebep olur serabın
Kurtulsa da yüreğim depremlerin elinden
Yırtılır belki deniz,isyanıyla turabın
Çöle düşer martılar gözlerinin renginden

Mahşere kaldı vuslat,sen gidince anladım
Eline elim sürmek artık haramdır bana
Ayrılık şarabıysa benim mahrem celladım
Gözlerine gömülmek vasiyetimdir sana
Mahşere kaldı vuslat,sen gidince anladım