Vuslat Şiiri - Dr Yusuf Polat

Şu zamansız asi ayrılıklara
O amansız keskin belalara,
Bu aciz beden nasıl dayandı
Tövbeye meydan okudu zihnim
İlk kıvılcımda sabrım öldü
Secdelerim günahların gölgesinde
Kalbimde yeşeren şükrüm öldü
Nefsim suni tatlar esaretinde
Hazdan beslenen heveslerim öldü

Var ile yok buluştu son nefeste
Düşlere sığmayan kulluğum öldü
Azdan öze yolculukta
Gel-git seferlerde,
Gurbetin son durağında
Soluklanan ruhum da öldü
Öldü benden yana her ne varsa
İlk ezandan son ezana
Kavuşmak olduğundan ölmek; sana