Vuslat Şiiri - Şenol Şener

Ölüm ölüm derler, yıkar haneyi
Daha da acısı, var mıdır söyle
Bir çırpıda siler, onca seneyi
Bu dünya insana, yâr mıdır söyle

Altmış yetmiş seksen, belki de doksan
Bir asır tüketsen, hep deriz noksan
Sonunda bedenin, yer ile yeksan
Çok yaşanan yıllar, kâr mıdır söyle

Bir yanı neşedir, bir yanı zulüm
Boş yere uğraşıp, deme meşgulüm
Bu cihan fanidir, gerçektir ölüm
Göz ile görünen, sır mıdır söyle

Her canlı tadacak, gelecek başa
Göçüp gitmedi mi, bey ile paşa
Yeter ki Allah'ın, emriyle yaşa
İmanlıya mezar, dar mıdır söyle

Yaş kemale erer, kesilir ferin
Ecel gelir cana, sel olur terin
Kur'an ve peygamber, olsun rehberin
Mevlayı dost etmek, zor mudur söyle

Üç günlük hayatta, kırma kardeşi
Alemi ısıtır, sevgi güneşi
Lav olup aksa da, dünya ateşi
Cehennem yanında, nar mıdır söyle

Azrail döşüne, kurulduğunda
Şenol beyaz beze, sarıldığında
Rabbin kim dinin ne, sorulduğunda
Bülbülün çektiği, zar mıdır söyle