Yalnızlık kisvesi giymiş gecede,
Kalbinin en gizli kıvrımlarından göç eyler,
Yaşayan mazi dehlizine,
Zihninde zaman öldürür hasret...
Hasret haykırır,
Maktul de zaman,
Katil de zaman...
Kendi ipini çektiğinin farkına varmadan,
Söze karışır,
Gece kisvesi giyen yalnızlık.
Der,
O zaman ölmeli hasret...
Kayıt Tarihi : 7.3.2023 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!