Biraz sisli,biraz puslu bir kalp,
Ve senden geriye kalan sadece yalnızlık.
Biraz hissiz,fazlaca yakarış içinde bir beden,
Ve geriye kalan sadece sensizlik…
Nasıl bir kaderdir ki bu,
Ölmek varken doğmak bir doğum hastanesinde.
Ve nasıl bir kederdir ki bu,
Mezarına papatyalar bırakmak, sensizliğin ertesinde…
Ruhum zehirleniyor,
Darağacında kokunu çekmek istiyorum içime.
Ok gibi saplanan şu hasretine kavuşmak,
Ve Güneş’i giymek tenime…
Eray Şayir
Kayıt Tarihi : 25.6.2022 03:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!