Vuslat Şiiri - Abdullah Ortak

Gecenin rengi siyah
Kalp atışları hüzün
Karanlığın gözbebekleri gülümsüyor
Tebessümleri hasret
Tebessümleri acı
..Ve ben kırık kaldırımlarda bir başıma
Dudak aramda sigara
Seni arıyorum
Yada sensizliği
Belki de Vuslatı.......
Sigara dumanımı alıyorum kılavuz
Küllerini bırakıyorum ıslak caddenin avuçlarına
Yalnız
Usul usul
Ağırdan hasret türküleri söylüyor ıslığım,
Yağan yağmur göz yaşlarım
Islatıyor yanaklarımın yamaçlarını
Dudaklarımın eteğine doğru
..ve ben güzelim, ve ben ilk defa ağlıyorum böylesine
Sana
Yada sensizliğe
Belki de vuslata.....
Patika yolları kıskandırıyorum
Soğuk adımlarla yürüyorum
Kara gecenin koynunda
Seni arıyorum
Yada sensizliği
Belki de vuslatı...
Yitik çocukluğum
Kaybolan gençliğim
Çamur kaldırımlarda gece serserileri gibi
Kor yangına buz gibi....
....ve derken anam geliyor aklıma
Islak pardösümün altında
Ayaz kış gecelerindeki yorganımı üzerime çekişi
..ve mırıldanmaları geliyor aklıma
Kah sinirli, kah masum ama merhamet kokan
..ve derken sabah oluyor
Gün ağarıyor
Bende sensizliğin
Sende bensizliğin üstüne
Gün yakıyor kirpik uçlarımı
Pranga yemiş dizlerim, tutsak ayaklarım
Kelepçeli elerim
Yürüyorum
Açıyorum kara peçesini
Kırıyorum yalnızlığın dizginlerini
Geliyorum
Sana
Yada sensizliğe
Belki de vuslata.....
Gözümde yağmurları susmuş göz bebeklerimin
Yürüyorum
Islanmışım, üşüyorum
Titrek elerimde bir sigara yakıyorum
Dumanı seni çiziyor göz pınarlarıma
..Ve bu şehre yağmur yağıyor güzelim
..Ve ben ilk defa ağlıyorum böylesine
..Ve bu şehre yağmur yağıyor güzelim
..Ve ben aldırmıyorum
Karanlığıma gün değil
Gözlerindeki tebessümü istiyorum
Seni arıyorum
Yada sensizliği
Belki de vuslatı
Kim bilir
Vur emriyle ayrılığı....

[email protected]