Vuslat Şiiri - İsmail Akkök

Vuslat

Dağ dağa kavuştu ya, sen yoksun hâlâ

Gözlerim yollarda, ufka bakıyorum

İnanmam sevgilim sensiz çıkan fala

Nehirim, durmadan sana akıyorum

Kimseler gelmese de, sen gelsen bana

Yol ver dağlar yârim kollarıma koşsun

Dönsün artık talihim aşkımdan yana

İstiyorum, ruhun ruhuma kavuşsun

Ah! Vuslatın yolları yokuş mu yokuş

Sen ışıksın ben çevrende pervaneyim

Maşukun âşığa hiç vefası yokmuş

Cismi yanmış, kuru çilekeş bir ney’im

Her kışın bir baharı vardır sevdiğim

Seller yorgun düşer durulur bir gün

Yaratan yardımcı ve yârdır sevdiğim

Bu vuslat yolculuğu son bulur bir gün

İsmail AKKÖK - 29.04.2016