Bugün,varlığının resmini çiziyorum suretime,
Mısra mısra sensizliğe düşüyorum.
Masumluğum’dan okunuyor vuslatın ezanı,
Seni arıyor bu gözler.
Sen,yüzümdeki gülüşlerin,
Ellerimdeki terlemelerin,
Kalbimdeki deli atışların sebebisin,
Seni anıyor bu sözler.
Düşüncesi bile gülümseten,
Tüm yüklerinden seni azad eden,
Elem değil yaşama sevinci veren,
Bu gönül seni özler.
Savurmuyorum aşkı sağa sola,
Karlı dağların koynuna atmıyorum sevdamı,
Beceremiyorum yalanı dolanı,
Vuslatın ipine tutundu bu eller.
HASAN BELEK 10/02/2014
Hasan BelekKayıt Tarihi : 10.2.2014 12:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Belek](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/10/vuslat-345.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!