Şimdi NEY zamanı, bu mevsim bahar,
Üflensin NEY, en son sabaha kadar.
Daim dönsün semazen, bu gece; vuslat gecesi,
Tek ayaküstü uçmak, işte yokluk bilmecesi.
Kayıt Tarihi : 10.7.2012 11:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!