VUSLAT.
Bir dizilişi daha başladı işte harf harf vuslatın
Bir kara akşam üstünde hüzün çöksün diye bekleşirken.
Oysa akşamüstüleri hüzün dolardı herbir yan..
Nerde benim hüznüm, hani nerdesin nerede yürek ağrım...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
