Vuslat Şiiri - Aliosman Vural

VUSLAT.

Bir dizilişi daha başladı işte harf harf vuslatın
Bir kara akşam üstünde hüzün çöksün diye bekleşirken.
Oysa akşamüstüleri hüzün dolardı herbir yan..
Nerde benim hüznüm, hani nerdesin nerede yürek ağrım...

Nedensizce bir neşeye doğdu bu akşam üstünde batan güneş..
Bir nedensiz yolculuk başladı bir an.
Hazırlıksızca habersizce sanki geçmişten gelen bir aşk..
Aldı beni hüzün denizimden,gülen gözlerle..diller lal olmuş gönüller haykırırken bu akşam
Bir yolculuk var. dizilen harfler kadarmış bu günüm..
İşte geldi vuslat.işte bizi bekleyen ölüm......

Bir uzun soluklu ömürden geriye kalan; bir kısa gün batımı neşesi...
Bir ah belki de bir feryadı- figan.....
Satır satır hece hece ömrümün her köşesi...
Yağmur gibi yağıyor ebediyyet, bir geçmiş ömür hikayesi gibi...
Bir ben varım milyarlarca nefsin hesap saatinde..
Hiç düşünmediğim. geleceğimin bu en zor vaktinde;
Bakınırken dört biryandan gelen bir fısıltı ol ellerimde....
Ve tut ellerimden al beni güller sahibinin o gül bahçesine.....

05/10/10