-VUSLAT-
Ne bu ağıt figan, ne bu gözyaşı,
Hangi âşık ermiş, söyle vuslata,
Yaktılar-astılar, tuttular taşa.
Vuslata ermeyen, bir tek sen misin?
Yoksa âşıklıkta, taze-bön mü sün?
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Güzel Dost, Yüreğinizdeki duygular, öylesine içten ve samimi ki, bu samimiyet ve içtenlik , şiirin her hecesine ve her satırına yansımış, insan yaşamının adeta çile izlerini taşıyor kaleminiz ve yüreğiniz, kaleminizden güzel bir şiir okudum, tam puanımla saygılar sunarım, saygılarımla ……… Âşık Korhani
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta