Vuslat Şiiri - Hamiyet Yalazan

Gönlüme pir oldun ey nazlı ceylanım.
Senden başkasını bilki aramadım.
Senin yokluğunda hiçlik vardı aklımda.
Gözümün nuru oldun yar tüm varlığımda.

Aşığınım derdime fermanın aradım.
Seni andımki; uçsuz bucaksız feryadım.
Gökyüzü yeryüzüne ne kadar uzaksa,
Senden başkasına yüreğim hep ırakta.

Dalgalandım yar deli dolu taşmaktayım.
Sevdamın üstüne sevgi koymamaktayım.
Yağmur olsanda gel buluş gözyaşlarımla,
İhya et acizi can katıcı ruhunla.

Sevdamla seni her nefes yaşamaktayım.
Benliğimde buldum kaybetmekten korkmaktayım.
Hasretin bir ok gibi bağrımı delsede,
Ayrılık boynumu büksede ayaktayım.

Ey gönül sultanım, şahı aşkım, ceylanım!
Gel bakışınla ruhumu aydınlatayım.
Ömrüm son bulacaksa bilki yamacında,
Leyla mecnununa kavuşacak aşkıyla...