Vuslat 2 (gurbet / 2004)

Sensiz, yalnız ve çaresizim
Geceler bitmiyor, günler geçmiyor
Tebessüm etmiyor artık hayâllerim
Kan tutuyor geceleri, uyku görmüyor gözlerim
Sensizliğin gölgesinde kalıyor,
Yalnızlık kokuyor ızdırap dolu sözlerim
Hatırlamıyorum mutluluğu, çoktan unuttu yüreğim

Gözlerimden akan, damla damla, kan dolu yaşlar
sevdâmın emâresi
Meğer sevdâlı gidince duyulurmuş sevdânın sesi..

Bir çığlık olsam, dudaklarından çıkıp cihana yayılsam
Bir damla yaş olsam da, gözlerinden akıp yüreğine damlasam
Bir ayrılık yeli olsam sevdâ çölünde,
Bir gurbet akşamında gelip, yanaklarında ısınsam..

Gurbet dedim ya, hani yokluğu bana varlığı sana hüsran
Hani şu her lokmamda gelip boğazıma tıkanan
Adını anınca nefesimi kesen, kalbimi zehirleyen yılan
Hani hüzünlü sonbahar akşamlarında,
Gözlerimden yüreğime akan binlerce damla

Hani şu güneşi karartan bela! Her sabah uyandığımda..