Vuslat 2 Şiiri - Ömer Yüce

VUSLAT
2

Şimdi,
derin bir iç çekişle
Sana,senin en yüksek tependen bakıyorum.

/Bir hatıranın
en güzel yerinden
silüetine bakıp çocukluğumu görmek,
seni bıraktığım gibi bulmak
ne güzel./

Her zamanki asalet
her zaman ki mahcubiyet üzerinde,
Ne kadar mağrursun
Ne kadar da başın dik.
...

Taşın,toprağın,
ormanın,sokağın,
yıkık örenlerin,
akan akmayan çeşmelerin
sesin sessizliğin,
ne güzel.

Zamanla
hayat öğretiyor ki insana;

Ne mal ne mülk,
ne şan ne şöhret,
sevdikleriyle beraber
yaşamak/yaşlanmak istiyormuş insan.
...
Ve
yürekten diyorum ki;

Al bir kiraz dalında
ya da kara bir dut yaprağında
kana kana
Yeşil gözlerini seyretmek ne güzel.
...

Kimsenin alında,morunda
gözüm yok
senin şu yeşilliğin yeter bana.

Oyuce