Vuslat 2 Şiiri - Zafer Nuhoğlu

evlatla vuslat

bir bad-ı saba gibi saçlarından tutsam da,
şöyle yanaklarını efil efil okşasam.
kucağında sefil bir çocuk gibi yatsam da,
sabahın fecri ile usul usul uyansam...

gurub vakti sonsuza diksem kör gözlerimi,
yıldızların ardına baksam, arasam seni,
defter-i kebirlere nakşetsem sözlerimi,
upuzun senin gibi, sağ yanına yaslansam...

anlatamam bugün ben, hiç bilmediğim beni,
söz bitse, kelam bitse, boyunu geçse eni,
ah bir bulsam, bir bulsam, yüreğinden seveni,
düşsem balıklı göle, el ellerinde yansam...

z.n.