Gönül vuslat için yanarmış..
Vuslat ne zaman, bilmem ki?
O bana çok uzak.
Yâr, kurma bana tuzak.
Şu can,
Tenden neler ister?
Ahrette erişir miyim ki?
O da muamma.
Hayat muammaların en çetini,
“Zorlu bir imtihandır değil mi ”
Bu dünyaya gelişimiz…
Karmakarışık duygular içinde yüzüşümüz.
Bir lahzada, kayıp düşmüşüz.
Bir lahzada, küllerimizden doğmuşuz.
Zorludur,çaresizliğimiz.
Tevekkül tek tesellimiz.
22.11.2008
Kayıt Tarihi : 22.11.2008 20:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Onat](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/22/vuslat-184.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)