Vuslat Şiiri - Cağlar Akarsu

Seher yelinde, öter kusşar..
Semaya yayılırken, ilk ışıklar,
Yeryüzünde, her agac dallarini kaldirir,
Çiçekler, yapraklaını dikerler ufuka dogru..
Dökülürler irmaklar, cağlar,
Vuslatı bulurlar.
Topraktan fiskiran, hayat,
Ekilen binlerce tohum, başak-başak
Yeşerirken, senin doyumunda ki
Nimeti, oluşturur.
Gözyaşlarin birak aksin, belki...
Senin de gonlunde, [O]
Başaklar, guneş gibi
Doğar...