Gecenin zulmetinde o bir ziya
Meçhul yolların akıbetinde tek manevra
Hasretinin pençesinde depreşen yarama
Vuslat yek tanem, vuslat tek deva!
Ne baharın eşiğinde açılan papatya
Ne muhabbetiyle eridiğim kanarya
Göz göz olup seyirdiğim yollarda
Vuslat yek tanem, vuslat dilimdeki dua!
Nasıl erdiyse bir tomurcuk; bir ağaca
Öyle büyüttüm seni içimde yokluğunla
Şimdi kır kır aklaşmış saçlarımla
Vuslat yek tanem, vuslat kan diye dolanan damarımda!
Kayıt Tarihi : 15.6.2008 16:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Velankar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/15/vuslat-167.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!