Bulutlar çöl oldu yine,
Bir bûse olsun vermedi,
Sevdanın hasret ateşiyle kavrulan yüreğime,
Sunmadı, son nefesimde olsun bir damla bûse...
Görünen o ki yolumuz vuslata doğru,
Yolun sonunda bekliyor sevgili,
Kavuşmaya engel, son bir nefeslik can,
Ondan sonrası bayram...
Bayramımda kimse ağlamasın.
Ardımdan Yâsin’ler Fatiha’lar yollansın,
Dostlarıma sevgimi miras bıraktım,
Helalleşmekse onlardan son ve tek istirhamım...
Kayıt Tarihi : 23.3.2007 03:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyit Burhaneddin Kekeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/23/vuslat-110.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!