Vuslat 1 Şiiri - Ömer Yüce

VUSLAT

1

Bütün saflığımla/yorgunluğumla
geldim durdum kapında.

Şu an
söze nereden başlayacağımı
bilememenin heyacanı var kalbimde,

bilmiyorum ki,

uzun ayrılıklardan sonra aşıklar
nasıl başlar ki
ilk söze,

güzel toprak,
kadim yurdum,

Sana yürekten s e l a m.

Sana sıcacık M e r h a b a.

...

Bu mübarek günde
bir bayram arifesinde
gurbet elden apar topar
sana gelmek ne güzel.

Engellere,
yollara,yıllara,
kalabalıklara rağmen
binlerce kilometreyi aşıp
rüyalardan gerçeğe
kollarında uyanmak
ne güzel.

Ne mutlu şimdi bana
önüm ardım m e m l e k e t
önüm ardım s ı l a.
...

İnsan sevince,

“sevdiğinin eşiğine yığılır da
susar kalırmış” ya hani?

Baba ocağına
sığıp,sığınmak
kapısının eşiğine yığılıp kalmak...
Ne güzel hismiş seninle yıllar sonra
aynı havaya solumak

H o ş g ö r d ü m
H o ş b u l d u m

Güzel vatanım
tekrar m e r h a b a .

Öyüce