Vüsalın qanı Şiiri - Sevinc Arzulu

Hesretin elini nahaq buladı,
Vüsalın günahsız qanına batdı.
Belkeler qurd tekin yene uladı,
Her sesi-sedası qelbime batdı.

Gözümün yaşını dalınca atdım,
Şaxtadan onsuz da don vuracaqdır.
Ümide xeyala dalınca çatdım,
Neşime neqşini son vuracaqdır.

Senin üreyinden çekilen kanal,
Benim lal könlümden su içib gedir.
Gözlerin önünde çökülen amal,
Sevgi deryasında qu biçib gedir.

Şirin vüsalının göz yaşın görüb,
Hesretin qız kimi qızaracaqdır.
Ayaqlar altına söz daşın hörüb,
Kederin hava tek bozaracaqdır.

Sen ey adi sözden şer hören insan,
En gözel neqşimi şere vurmuşam.
Meni qalib sanır her gören insan,
Hicranın küreyin yere vurmuşam.

Vüsalın üstüme qanad geribdir,
Kölgesi altında yaşamaq ne xoş.
Xeyalın büstüme ümid seribdir,
Al-elvan neqşini oxşamaq ne xoş.

Dalınca düşerek izleyen felek,
Benim üzerime yüyürüb gelir.
Seni qem-qüsseden gizleyen felek,
Qara güzarıma buyurub gelir.

Hesretden ağlayıb-sızlayan yarın,
Gördüyü dağ-dere indi düz olub.
Qışın şaxtasında buzlayan yarın
Görüşe ümidi birdi,yüz olub.