Vüsal Hacıyev Şiirleri - Şair Vüsal Hacıyev

0

TAKİPÇİ

Vüsal Hacıyev

Belke Allah insani,
Addimindan taniyir.
Bele olcur zamani
Omru bu cur saniyir.

Ayaqlarim mixlanir,

Devamını Oku
Vüsal Hacıyev

Göy üzü tertemiz görünür birden,
Bezen gözelliyi duman gizleyir.
Ürek son gücuyle döyünür birden,
Ele bil yağişi sehra gözleyir.

Her ağac altinda kölgeler olur,

Devamını Oku
Vüsal Hacıyev

Atam,anam ə llə rimdə n
Daha tutub yol keçirmir
İtirdiyim illə rimdə n
Gə lə cə k günlə r seçilmir.

Yeriş ölüm yerişidi

Devamını Oku
Vüsal Hacıyev

Hiss etmisem qocaligi,
Hele lap usaq yasinda.
Gezsem de gunde bir-bir,
Agaclarin en basinda.

Cavanlarin ehvalina,

Devamını Oku
Vüsal Hacıyev

Bu omru men kime verim goresen?
Uzandiqca uzanmasa yaxsidir.
Yuxlarmi olar yerim goresen
Xeyallarim yozanmasa yaxsidir

Niye kimde cox kimde azdi yasamaq?

Devamını Oku
Vüsal Hacıyev

Göy üzündə kövrelmisen,
Menə kölgə salan bulud.
Yoxsa hemdemmi gemisen
Baş üstümü alan bulud.

Meni görüb ağlamadı,

Devamını Oku