ay vurunca gözlerime
denizlerinde fırtınalar sevinçten
ve sen oluyorsun yakamozlarında akislenen.
oysa vazosu kırıktı kalbimin
çiçeklendiği oluyorsun birden
bütün en güzel renklerinde süslü.
bir mucize peydahlanıyor kalbimin kırık vazosundan
yüzüme zerkolan tebessümler derinden
sessizliğimin yitikliğinde
beni kendime getiren;
bir ben oluyorum yeniden
sen olup akıyorsun en ince kılcal damarlarımdan
her zerreme.
...
ısınıyorum yokluğunda.
(04012007/10092008)
Kayıt Tarihi : 19.4.2010 14:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!