Vurun beni vurun Şiiri - Yasemin Güven

Kara zindanlar içinde gibiyim sanki...
Niye yoksun yanımda neden bırakıp gittin...
Canımın yanıcanı sensiz nefes alamıcamı bilemedinmi...
Neden bıraktın ellerimi yanlız koyup gittin...

Beklemek ne kadar zor gelmiceni bile bile...
Hergün senle ölmek sana kavuşamamak canımı çok acıtıyor...
Hadi ben geldim desem yattığın yerden kalk desem...
Gelemezsin benide yanına alamazsın biliyorum...

Senle birlikte gülüşlerim hayallerim çoçukluğum herşeyim öldü...
Dayanması çok zor senin yokluğuna alışamadım olmadı...
Gelmiceni bildiğin halde beklemek ölümden beter biliyormusun...
Vurun beni vurun vurunki benide sevdiğimin yanına gömün...

Hani ölenle ölünmez derlerdi peki ben niye öldüm...
Neden yaşıyan ölüye döndüm içim parça parcayken yaşamaya mahkum oldum...
Sen atan kalbim aldığım nefesim doğan güneşimdin...
Şimdi en büyük ve dinmeyen acım oldun dinmiyor dinmicek...
Herkes unutsada ben unutmucam seni sen bende hep yaşıyor olucan...

YASEMİN GÜVEN