Vurun beni (II)

Vurun ki, dertlerime dertler eklensin,
Vurun ki,bu çilekeş yüreğim krizlere girsin,
Ve bir gün bir sokak ortasında,
Ruhum dünyaya veda etsin...

Vurun ki, size kalsın bu dünya,
Bütün kahpeliğiyle,
Ve siz ey insan yığınları,
Birbirinizi ezin bütün kalleşliğinizle...

Ve bir gün sizde anlayacaksınız,
Bütün beyinsizliğinize rağmen,
Kazanan olmayacak bu dünyada,
Götürebileceğiniz,
En fazla üç beş metre kumaş parçası,
O da topraktan geldi,
Sizinle birlikte dönecek toprağa...