Vurulsun bütün namluları kurşunların
Ve kanatsız kalsın bacaları evlerin
Sahtelikler silinsin önce
Ve namert olan her şeyle beraber
Savurun hepsini kışlar gelmesin bahçeme
Yollar birleşmesin, bütün kainat zaten üstsüz
Çırılçıplak ardına düşüyorum umutlarımın
Tacını bırakıyorum saçlarımdaki korkuların
Üfül üfül yalnızlık esiyor dallarıma usul usul
Nasılda vuruluyorum ansızın delicesine
Hani mutlu olacaktım karanlıklar içinde
Yüzümde bir ışık etrafı aydınlatacaktı
Gidipte gelemeyenlerin izinde
Dokunmayın böyle kalsın toz toprak içinde
Köprüleri yıkık baykuşların evinde
Bir feveran olur ya kıyamet kopmuşçasına
İsrafil onları dinler sanki boşboğazların ağzında
Bir tarifsiz çay demleyin önce semaverimde
Tahtası ellerim olsun,ateşiyse hep saklıydı yüreğimde
Bir dem tutturdum çınar ağaçlarından
Bir çıra getirin yunusların asasından
Yağan yağmur söndürür mü sanki içimi
Kıyametini geri getirir mi giden gençliğimin
Sahip kırana dönerken meydanların güvercinleri
Kimi seçer de götürür kader dediğin
Kayıt Tarihi : 7.8.2007 00:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!