Vurulmuş Gelinciğim Şiiri - Sinan Bayram

Vurulmuş gelinciğim kollarımda
Kan akıyor oy yüreğim yanmakta
Usulca Gözleri değiyor gözlerime
hesap sormakta belki de avunmakta

Toz eylediler demiri yetmedi
An ile Yaktılar tüm gemileri
Artık geri dönüş yoktu belli
Ay ışığın altında yürek bilendi

Yolları düz ettiler birlikte
Dağları tek geçtiler sevgiyle
Kuşandılar hasreti bedeliyle
Pusu kurulmuş sevda eliyle

İki cihanda gülümser yüreğiyle
Gelinciğim bitmez bir dirençle
Sarılırdı umuda kendi ismiyle
El sürmeden dokunurdu kalbe

Vedalar sarmazdı onu gidemezdi
Bir sevdanın olmazında dönemezdi
Gelinciğim gönüllerde aşkla yeşerdi
Son bakışı ayrılmamaya bin yemindi