Vurulmuş Düşler Şiiri - Mehmet Raşit Er

Vurulmuş Düşler

Vurulmuş dûşlerim…
Kırlar soğuk…
Üşüyor ay yüzlü, zeytin gözlü çocuklar…
Yaralı Kırlangıçlar aşkına,
bahar neden geç gelir…?
Yüreğim sızılara gebe…
Doğdu, doğacak hüzün kuşları…
Gece kurşun geçirmez zifiri…
Bir şair daha ölecek besbelli…
Vurulmuş düşlerim…
Çeşmeler buz kesmiş…
Bılağlar kan akıyor…
Bir çocuk ağlıyor, elleri yanık…
Kent yıldızsız…
Yürek biçimsiz…
İşçiler umutsuz…
Vurgun yemiş gençliğim…
Çarşafım tütünsüz…
Bir şiir ölecek besbelli..!
Kurulan bütün cümleler virgülsüz…
Vurulmuş düşler…
Düşler yalansız…

söz:mehmet raşit er